Zonder het goed en wel te beseffen rolt Samuel in een drugscircuit en wordt hij na een huiszoeking 6 maanden opgesloten. Zijn werkgever, Skylux, besluit hem opnieuw werk aan te bieden waardoor Samuel een unieke, tweede kans krijgt. Werk en sport zorgen ervoor dat Samuel zijn leven opnieuw kan oppikken en geven hem energie om clean te blijven.
Zoek je informatie over verslaving? Heb je nood aan advies of wil je weten waar je terecht kan voor hulp? Check De Druglijn.
Bekijk de hele story
Bekijk de story in verschillende parts
Part 1: Ik voelde me nergens thuis
“Ik voelde me niet goed. Ik voelde me nergens thuis. Niet op school, thuis ook niet.”
Op mijn 14de begon ik joints te roken, met vrienden op het speelplein. Ik begon meer en meer te blowen. In het begin was dat ééntje maar na een tijdje had ik er twee nodig. En soms ook drie. Vrienden vroegen of ik eens cocaïne wou proberen. De eerste keer was dat op zilver, om het te roken. Ik vond dat de max. En dan deed ik dat nog eens. Dan gaat dat ineens snel. Je voelt je duizend man sterk. Ik kon de wereld aan. Ik begon meer en meer te gebruiken, dagelijks.
Ik begon dan ook te snuiven, omdat ik vond dat dat langer meeging. En dan begon ik in de uitgang vanalles te gebruiken: LSD, MDMA, Extacy, vloeibare ook, paddo’s ook. Ik heb veel gebruikt, maar meestal was het cannabis en cocaïne. Ik voelde me niet goed. Ik voelde me nergens thuis. Niet op school, thuis ook niet.
“Als je op je 16de begeleid alleen gaat wonen, denk je dat je de man bent. Maar je moet werken om te overleven.”
Ik ben op mijn 16de alleen gaan wonen onder begeleiding van het JAC. Dat ging echt goed. Ik had meer vrijheid dan thuis. Ik had mijn eigen stekje en ik had mijn werk via een leercontract. Ik ging dan nog 1 dag naar school en dat ging echt goed. Ik ben veel uitgegaan op dat moment en gebruikte toen harddrugs. Als je op je 16de begeleid alleen gaat wonen, denk je dat je de man bent. Je komt thuis wanneer je wil, eet wat je wil. Dat was echt goed. Een goede basis om te kijken wat het leven is. Dat je echt moet gaan werken om te overleven. Dat heb ik geleerd via het begeleid wonen en het JAC. Ik had veel vrijheid, maar ze hebben me ook veel geleerd.
Tot ik 18 was en merkte dat het leercontract niets voor mij was. Ik wou echt gaan werken. Een vriend, die bij Skylux werkte, zei dat ik naar hier moest komen. Ik kwam naar hier en mocht direct beginnen. Dat was in 2008 en ik werk hier nog altijd.
Zoek je informatie over verslaving? Heb je nood aan advies of wil je weten waar je terecht kan voor hulp? Check De Druglijn.
Part 2: Ik heb mijn plan moeten leren trekken
“Ik had geen thuis. Met mijn ouders verhuisde ik 8 keer. We hebben ook deurwaarders over de vloer gehad. Mijn ouders hadden allebei een alcoholprobleem.”
Als je op je 18de vast werk hebt, kan je via het JAC niet meer begeleid wonen. Dus dan moest ik het alleen doen. Eerst huurde ik en betaalde 500 à 600 euro huur. Daarna wou ik kopen. Wat ik betaalde aan huur, wou ik afkorten. Dan kon ik een huis kopen. Ik ben naar de bank gegaan met 3 loonfiches. 10 jaar geleden was dat geen probleem. Ik moest zelf geen voorschot betalen. Ik had mijn huis en dat heb ik nu nog altijd. Mijn huis is alles voor mij. Met mijn ouders heb ik 7 à 8 keer moeten verhuizen. Mijn ouders hebben geen eigendom. Dat was altijd verhuizen, verhuizen, verhuizen. We hebben ook deurwaarders gehad bij mijn ouders. Ze hadden ook allebei een alcoholprobleem.
“Ik wou niet meemaken wat ik als kind bij mijn ouders heb meegemaakt.”
Ook later als ik een eigen kind heb, wil ik ook dat die in een eigen huis woont en geen negen, tien keer moet verhuizen. Dat was van kindsaf zo: ik wou mijn eigen huis hebben. Dat heeft me ook voor een groot stuk van mijn verslaving geholpen. Ik begon om 5u en om 14u had ik gedaan. Ik had nog de hele namiddag. Dat was thuiskomen, een beetje wassen, een joint roken, naar vrienden gaan en daar gebruiken. Thuiskomen, joint roken,…
Er kwamen dan nog eens vrienden een pintje drinken of wat wiskey tot 22u-23u-24u. En dan om 5u terug gaan werken. Ik was moe en misschien nog stoned ook. Mijn collega’s zagen dat wel, maar zeiden er niets op.
“Ik deed het werk dat ik moest doen maar wel onder invloed.”
Nicolas: “Ik ben Nicolas, afdelingsverantwoordelijke van de koepelproductie bij Skylux. Er zijn ongeveer 53 werknemers. Hier worden koepels geassembleerd en geproduceerd. Samuel is daar een onderdeel van. Ik ken Samuel nu een 6tal jaar. Samuel werkt hier nu 15 jaar. Het is zo dat Samuel een heel flexibel persoon is, zowel privé als hier op het werk. Hij is een persoon die alles wil leren kennen, ook in de productie. Hij is heel toegewijd aan het werk.”
Ik ben nooit te laat gekomen, altijd op tijd. Ik deed het werk dat ik moest doen maar wel onder invloed.
Zoek je informatie over verslaving? Heb je nood aan advies of wil je weten waar je terecht kan voor hulp? Check De Druglijn.
Part 3: Mijn druggebruik werd problematisch
“Er waren echt avonden dat ik ziek was. Dat ik koude rillingen had, zweette, me echt niet goed voelde. Dan heb ik ondervonden dat ik verslaafd was. Ik ben toch wel 6 jaar verslaafd geweest aan cocaïne.”
Er zijn veel leuke momenten, maar ook veel mindere momenten. Als je bijvoorbeeld geen geld hebt en je doet domme dingen. Sommige mensen stelen, of maken schulden bij de dealer. Dat heb ik veel gedaan.
Als je geen drugs hebt en je zit in de zetel voel je je echt ziek; je hebt pijn, krampen. Ik kan me niet meer voorstellen hoe het was. Je bent echt ziek en je voelt je slecht. Tot je terug wat drugs hebt. Er waren echt avonden dat ik ziek was, koude rillingen had, zweette, me echt niet goed voelde. Dan heb ik ondervonden dat ik verslaafd was. Ik ben toch wel 6 jaar verslaafd geweest aan cocaïne.
“Tijdens mijn druggebruik ben ik ook in vechtpartijen terechtgekomen. Ik werd ook neergestoken met messteken in mijn buik.”
Tijdens mijn druggebruik ben ik ook in vechtpartijen terechtgekomen. Ik ben neergestoken geweest. Ik heb messteken gekregen in mijn buik. Uitgaan, drinken, gebruiken. Ik heb ook een accident gehad met mijn auto. Ik ben 2 keer overkop gegaan. Er waren een paar gewonden bij. Ondertussen was ik ook mijn rijbewijs kwijt, alles kwijt. Ik heb ook een boete hiervoor gekregen. Allemaal domme dingen.
“In het begin was dat kleinschalige verkoop. Maar dat is beginnen escaleren naar verkopen in kilo’s.”
Ik ben beginnen verkopen om mijn eigen verbruik een beetje te onderdrukken. In het begin was dat kleinschalige verkoop, eens voor vrienden. Maar dat is beginnen escaleren. Dat werd alsmaar groter en groter. Toen begon ik te verkopen in kilo’s.
Ik had toen een mooi leven. Ik had een caravan, ging op citytrip naar Barcelona, gaan feesten, gaan eten. Ik had geen geldproblemen. Ik ben dat blijven toen tot mijn 26 jaar. En dan ben ik opgepakt.
Op een vrijdag had ik gedaan met werken en ging naar huis. Ik was een half uur thuis en ineens valt de politie binnen, met 7 mensen voor een huiszoeking. Ik werd direct opgepakt en naar Kortrijk gevoerd, naar het politiebureau. Daar ben ik 4 uren verhoord geweest. Ik heb 6 maand in de gevangenis gezeten. Daar ben ik blijven gebruiken. Dat ging even gemakkelijk als buiten.
“Ik kon er niet mee leven dat ik in de gevangenis zat en mijn moeder me daar moest komen bezoeken.”
Toen ik in de gevangenis zat kwamen mijn ouders op bezoek. Daar had ik het echt moeilijk mee. Ik kon dat geen plaats geven, dat ik in de gevangenis zat en mijn moeder naar daar moest komen. Ik kon daar eigenlijk niet mee leven. Na 6 maanden ben ik vrijgekomen en kreeg ik een grote boete, €19.000. Ik was bang dat ik alles zou verliezen. Ik had mijn eigen huis en mijn caravan.
De vrijdag kwam ik vrij en de maandagochtend heb ik direct naar Skylux gebeld.
Zoek je informatie over verslaving? Heb je nood aan advies of wil je weten waar je terecht kan voor hulp? Check De Druglijn.
Part 4: Ik kreeg een 2de kans
“En dan na 2 dagen kwam hij boven water en hadden we telefonisch contact. Het bleek dat hij was opgepakt, dat hij in de gevangenis zat.”
Ik moest eerst op gesprek komen bij Skylux. Daarna kreeg ik een telefoontje dat ik de dag erna weer mocht beginnen. Dan zei ik ook: een tweede kans op mijn werk, die boete. Het komt samen, nu moet het stoppen.
Frederik: “Ik ben Frederik en werk nu 6 jaar bij Skylux. Ik ben operationeel verantwoordelijk voor productie en logistiek. 6 jaar geleden, toen ik hier een half jaar werkte, heb ik Samuel leren kennen op een eerder ongewone manier. Ik kwam toe op het werk en Samuel was er niet. We konden hem ook niet bereiken. Dat was een beetje raar voor hem. We waren dat niet gewoon van hem. Iedereen is wel eens een dagje afwezig door ziekte, hij liet altijd iets weten. Er waren nooit problemen of klachten over Samuel of over zijn werk. Hij was toen niet meer te bereiken. En dan na 2 dagen kwam hij boven water en hadden we telefonisch contact. Het bleek dat hij was opgepakt, dat hij in de gevangenis zat. We zijn dan ook te weten gekomen dat het met drugs dealen te maken had.
“Ik vind wel dat zo iemand een tweede kans verdient. We hebben hem die ook gegeven. We hebben hem hier terug laten starten. Hij komt met de smile werken.”
Voor ons was dat een schok. We hadden totaal niet door dat hij daar mee bezig was, privé. Op het werk hebben we daar nooit iets van gemerkt. De maanden gingen vooruit en op een bepaald moment werd het duidelijk dat hij zou vrijkomen.
We hebben intern overlegd over wat we gingen doen. Ik kende Samuel nog niet zo lang maar ik vind wel dat mensen een tweede kans verdienen. Zeker als je weet dat hij hier van 2008 tot 2017 werkte en dat wij bij Skylux nooit problemen met hem hebben gehad. Dan vind ik wel dat zo iemand een tweede kans verdient. We hebben hem die ook gegeven. We hebben hem hier terug laten starten. Hij heeft die tweede kans ten volle gegrepen.
Ik denk dat hij besefte dat hij in zijn handen mocht wrijven dat hij een werkgever heeft die zegt dat je een tweede kans krijgt, rekening houdend met wat er was gebeurd. Hij heeft die tweede kans echt wel genomen. Je ziet duidelijk dat zijn inzet heel hoog is. De passie, dat is ook één van onze waarden; de goesting waarmee je komt werken, is bij Samuel zeker aanwezig. Hij komt met een smile naar het werk.
Hij is vriendelijk tegen de mensen. Dat is een tweede waarde van ons: respect hebben als je met elkaar praat, als je met elkaar samenwerkt. Dat is bij Samuel zeker het geval. Naar zijn leidinggevende, zijn collega’s, eender wie, hij is aangenaam in de omgang.”
Zoek je informatie over verslaving? Heb je nood aan advies of wil je weten waar je terecht kan voor hulp? Check De Druglijn.
Part 5: Ik moest me volledig herpakken of het liep verkeerd af
“Ik heb toen mijn slechte vrienden links laten liggen. Ik heb het toen moeilijk gehad, dat geef ik toe.”
Ik heb beseft dat het niet verder kon. Dat moest stoppen, ik was toen 32 jaar. Ik heb toen mijn slechte vrienden links laten liggen. Ik heb het toen tamelijk moeilijk gehad, dat geef ik toe. Ik ben beginnen sporten, sporten, sporten en werken. Ik heb toen een mountenbike gekocht en ben beginnen fietsen. Een collega deed toen mountenbike ritten en ik ging mee met hem. Dat heeft mij echt geholpen. Iedere zondag 40, 50 kilometer gaan fietsen. Ik kwam thuis en was bekaf. Ik werkte toen ook van 5u tot 14u.
Als ik toen thuis kwam, in plaats van bij vrienden te gebruiken, nam ik mijn fiets en ging ik fietsen in de Gavers, naar het Tiegem bos, de Kwaremont, de Kemmel,… Ik fietste iedere dag. Ik kwam thuis, waste mij, at en ik was pompaf. Ik had geen nood meer om een joint te roken of andere brol te nemen.
Dat heeft me echt goed geholpen. Een andere vriendenkring zoeken, dat is ook belangrijk vind ik. Dat is ook niet gemakkelijk geweest. Ik zeg ook vaak tegen mensen dat veel in je hoofd zit. Maar je bent ook echt ziek dan. Er zit veel in je hoofd. Mentaal, çava nog. Dat ging redelijk goed. Maar fysiek: zweten, ziek zijn, nerveus zijn, niet kunnen slapen. Letterlijk met je kop tegen de muur lopen. Sport en mijn werk hebben mij voldoening gegeven. En in mijn hoofd zei ik: “ik heb het niet nodig, ik heb het niet nodig, ik heb het niet nodig”.
“Toen hij vertelde dat hij bij Skylux een tweede kans heeft gekregen van de directie, vond ik dat chapeau.”
Nicolas: “Samuel heb ik zien veranderen in de laatste jaren. In het begin was hij nogal gesloten. Ik ken zijn verhaal nog maar sinds een drietal jaar. Ik denk dat hij zich er voor schaamde. Hij wou er niet mee te koop lopen. Dat verhaal heeft hij mij eens verteld tijdens de middagpauze. We zaten aan het water. Ik kwam hem tegen en opeens begonnen we te praten. Het kwam er allemaal uit, zijn verleden. Ik vond dat een heel wild verhaal, nog nooit gehoord.
Toen hij vertelde dat hij bij Skylux een tweede kans heeft gekregen van de directie, vond ik dat chapeau dat ze dat toegelaten hebben. Je hoort veel dat ze in een vicieuze cirkel belanden door hun verleden. En dan raken ze terug op het criminele pad. Samuel werkt hier nog steeds en doet het heel goed. Maar zoals je kan zien, als je slechte vrienden hebt, kan je gemakkelijk op het slechte spoor geraken en heel domme fouten maken met de gevolgen vandien. Dan moet je zelf uit dat dal zien te klimmen, zonder die vrienden natuurlijk. Meestal loopt dat heel slecht af.”
“Een vriend van mij, die 6 maanden vrij was, hebben ze onlangs dood teruggevonden met een naald in zijn armen.”
Onlangs hebben ze een vriend, die 2 jaar in de gevangenis heeft gezeten en 6 maand vrij was, dood teruggevonden met een naald in zijn armen. 32 jaar. Het was een goede vriend van mij, van kindsaf. We hebben samen op de lagere school gezeten. Dat geeft wel stof tot nadenken. Dat is ook een reden om te zeggen: gedaan.
Zoek je informatie over verslaving? Heb je nood aan advies of wil je weten waar je terecht kan voor hulp? Check De Druglijn.
Part 6: Ik ben clean, ik zie mezelf graag, ik voel me goed
“Ik ben nu 4 jaar clean. Als ik in de spiegel kijk, is dat direct anders.”
Nu ben ik 34 jaar. Ik ben clean. Ik gebruik niets meer. Ik heb nog altijd mijn werk. En ik voel me duizend keer beter. Ik voel me echt goed nu. Nu is het 4 jaar dat ik volledig clean ben. Mijn tanden waren helemaal kapot van het gebruik. Ik heb een volledig nieuw gebit. Dat geeft ook moed. Als ik in de spiegel kijk, is dat direct anders. De mensen keken mij ook aan. Ik ben 10 kilo verdikt, dat is ook een pluspunt. Sinds kort heb ik ook een relatie. Als je gebruikt, kijk je daar niet naar. Vroeger ging ik nooit op reis, nu kan ik op reis gaan. Vroeger had ik mijn caravan en ging ik naar de Ardennen met vrienden: gebruiken daar en drinken. Nu ga ik naar Spanje, Italië en ben ik aan het sparen om naar Nieuw-Zeeland te gaan. Dat zijn goede vooruitzichten. Ik zou niet meer willen terugkeren.
“Samuel is een sterspeler in onze afdeling.”
Nicolas: “Nu is hij op het goede pad. Hij heeft een huis. Hij is bereid om overal, in alle afdelingen te werken. Alles wat je vraagt, is nooit te veel. Hij helpt hier ook de mensen. Je ziet dat het een persoon is die gericht is op de mensen, die mensen wil helpen. Die persoon is een sterspeler in onze afdeling. Het is een persoon die we zeker niet kwijt willen. Ik ben zeker dat hij op het goede pad zal blijven, dat het een éénmalige fout is en dat hij zijn lesje wel heeft geleerd. We mogen er zeker van zijn dat dat allemaal goed komt.”
“Dat is echt iets waar we bij Skylux op inzetten, op inclusiviteit.”
Frederik: “Het is een positief verhaal voor Skylux. Als je vandaag naar de arbeidsmarkt kijkt, dan weet iedereen, dat ze krap is. Zeker hier in West-Vlaanderen. Je moet niet te selectief zijn. Maar los daarvan, mensen een tweede kans geven, geeft iedereen een goed gevoel. Ik ben zeker dat het Samuel een goed gevoel geeft en ons als bedrijf ook. Dat is echt iets waar we op inzetten, op inclusiviteit. We hebben een heel divers publiek van mensen die hier werken: achtergrond, afkomst, gender,… In de huidige maatschappij, moet je dat als bedrijf van 300 mensen, doen.
Zoek je informatie over verslaving? Heb je nood aan advies of wil je weten waar je terecht kan voor hulp? Check De Druglijn.
Part 7: Ik raad het je aan om er gewoon af te blijven
“Door de jaren ben ik veel verloren: geld, goede vrienden en zelfrespect.”
Door de jaren ben ik veel geld verloren. Veel goede vrienden ook en zelfrespect. Geen respect voor mijn lichaam. Als ik er nu op terugkijk, zou ik het nooit meer doen. Mensen verdienen een tweede kans, misschien wel een derde. Iedereen kan eens een misstap begaan. Iemand die zegt dat hem niets kan overkomen, is een grote leugenaar. Er kan alle momenten iets mis gaan: je vriendin verliezen, of een kindje verliezen of je ouders verliezen. Dat kan een druppel zijn in je systeem waardoor je een uitvlucht zoekt. En dat is snel gebeurd.
“Je kijkt altijd achterom. Het is de moeite niet.”
In het begin is het allemaal leuk. Eens een joint roken. Maar op den duur heb je meer en meer nodig. Eéntje wordt twee joints. Twee wordt 3 joints en op den duur zit je gewoon joints te roken alsof het sigaretten zijn en dan zoek je een alternatief, andere soorten drugs. Voor mij was dat cocaïne. Het was er ineens op 2, 3 dagen.
Op den duur heb je dat ook bij cannbis, altijd maar meer en meer nodig. In het begin was dat roken, dan snuiven. Er zijn mensen die beginnen shotten. Dat is erover. Het beste? Er niet aankomen. Als je dealt, is het allemaal leuk. Dan heb je veel geld. Maar je kijkt altijd achterom. Het is een risico. Het is de moeite niet. Het is wel leuk: op reis kunnen gaan, een caravan, een mooie auto, mooie kleren, een uurwerk. Allemaal leuk, maar niet de moeite. Na de gevangenis heb je altijd een stempel. Denk na over wat je gaat doen. Of je wil gebruiken of niet. Opletten in de uitgang, van wat je krijgt.
Afblijven, dat is beter.
Zoek je informatie over verslaving? Heb je nood aan advies of wil je weten waar je terecht kan voor hulp? Check De Druglijn.
